Marieke
Van Ransbeeck

Marieke belichaamt de unieke traditie van de Belgische folkmuziekscène. Haar liefde voor het genre werd gevoed door de melodieën die haar ouders betoverden. “Ik was pas een maand oud, toen ze mij meenamen naar Dranouter. Je kan wel stellen dat de folkmuziek mij met de paplepel werd ingegeven.” 

Ik was acht toen ik de Belgische doedelzak ontdekte 

In de muziekschool van Gooik biedt leraar, Jean-Pierre Van Hees, lessen aan op een kinderdoedelzak, een instrument gemaakt door Herman De Wit. “Mijn ouders hadden dat gehoord en zij hebben mij voorgesteld om lessen doedelzak te nemen. Zo is het begonnen.” Het instrument wordt de trouwe metgezel op Mariekes levensreis.  

“Toen ik zestien jaar was, kon ik deelnemen aan Ethno Flanders; een kamp voor muzikanten van over heel de wereld. Dat was een openbaring. Toen is mijn roeping gegroeid.”  

In de volgende jaren, breidde haar kennis zich uit met de barokdoedelzak en de Zweedse doedelzak. Aan de Luca School of Arts in Leuven concentreerde ze zich op oude muziek. Vervolgens trok ze naar Scandinavië voor de Nordic Master in Folk Music. 

Mensen verbinden door folkmuziek maakt mij gelukkig 

Voor Marieke gaat het niet alleen om het bespelen van haar instrument. Het is haar missie om de kracht van folkmuziek te delen met het brede publiek. “Omdat folkmuziek bestaat uit toegankelijke melodieën en er meestal bij gezongen of gedanst wordt, verbindt het mensen op een unieke manier. Daar word ik gelukkig van.” 

Met haar project “Fields of Folk” wil ze die missie voortzetten door interviews af te nemen van vooraanstaande figuren uit de Belgische folkmuziekwereld. Mensen zoals bijvoorbeeld Wim Bosmans en Hubert Boone zijn pioniers die folkmuziek nieuw leven hebben ingeblazen in de jaren 60. Ik wil de verhalen van dat soort pioniers vastleggen (exploratie), hun muziek opnemen en nieuwe composities creëren op basis van deze inspiratie (reactivatie). Dat erfgoed mag niet verloren gaan.” Via een podcast en website wil ze het verzamelde werk online raadpleegbaar stellen.  

Ik word gedreven door de muziek, de erkenning en mijn familie 

Financieel is Mariekes parcours niet altijd makkelijk, en ook het muziekgenre vergt extra energie. “Ik moet mijn muziek blijven verdedigen. In de muziekwereld heerst er nog steeds scepsis. Maar ik doe het met plezier.”  

Haar motor is de muziek zelf én de erkenning die ze krijgt. “De beurs van Vocatio motiveert me enorm. Het geld om mijn materiaal te bekostigen en om gefocust aan mijn project te werken, is er nu. Verder zijn mijn familie en vrienden cruciaal. Op momenten waarop ik twijfel over de kwaliteit van mijn werk, zijn zij er om te zeggen dat het goed is. Zij zijn mijn rots in de branding.”